87 درصد زنان اعلام مي کنند تقريبا" هيچوقت در روابط زناشويي پيش قدم نمي شوند و 3/52 درصد اظهار مي کنند ابراز نياز جنسي زن کاري ناشايست است و 34 درصد مي گويند حتي در صورت تمايل نبايد زن شروع کننده باشد.
اين درحالي است که ميل جنسي در طول دوره ماهيانه متفاوت است. بطور مثال در موقع تخمک گذاري و قبل از عادت ماهيانه تمايل به برقراري ارتباط جنسي بيشتر است.
وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکي به ارگاسم نرسيدن زنان را 5/23 تا 43 درصد و نرسيدن به فاز تحريک را 7/14 درصد اعلام کرده است. درحالي که تحقيقات در شمال و شرق تهران نشان ميدهد که ميزان به ارگاسم نرسيدن در جامعه از حداقل 8/62 درصد تا 5/85 درصد در تغيير است.
از آنجا که بين رضايت جنسي با رضايت زناشويي و اعتماد به نفس ارتباط نزديک وجود دارد و زنان، کمتر درباره اين گونه مسايل به گفتگو مي پردازند بنابراين رضايت جنسي در آنان بدون درمان مي ماند.
گفتني است 2/85 درصد زنان نسبت به رابطه جنسي نگرش مثبت دارند .يعني آنرا به عنوان نياز بيان مي کنند ! اما نحوه برخورد با آن را نمي دانند و در صورت وجود مشکل به مراکز بهداشت مراجعه نمي کنند . مراجعه آنان به اين مراکز تنها در قالب خارش ، ترشحات زياد و درد در ناحيه پايين شكم بيان مي شود.
تمايل جنسي از دوران بلوغ تا مرحله ميانسالي افزايش مي يابد که اوج آن در سن 30 سالگي است . در ضمن با افزايش طول مدت ازدواج و تعداد فرزندان ميزان رسيدن به ارگاسم کمتر مي شود. همچنين سطح وضعيت رفاهي زندگي در رسيدن به ارگاسم تاثير مستقيم دارد.
در پايان به اين نکته توجه مي شود كه در شروع حاملگي به دليل نداشتن ترس از ايجاد بارداري ، ارگاسم و تحريک بيشتراست ؛ اما با افزايش سن حاملگي به لحاظ ترس از آسيب به جنين کمتر مي شود.
از آنجا که بين رضايت جنسي با رضايت زناشويي و اعتماد به نفس ارتباط نزديک وجود دارد و زنان، کمتر درباره اين گونه مسايل به گفتگو مي پردازند بنابراين رضايت جنسي در آنان بدون درمان مي ماند.
گفتني است 2/85 درصد زنان نسبت به رابطه جنسي نگرش مثبت دارند .يعني آنرا به عنوان نياز بيان مي کنند ! اما نحوه برخورد با آن را نمي دانند و در صورت وجود مشکل به مراکز بهداشت مراجعه نمي کنند . مراجعه آنان به اين مراکز تنها در قالب خارش ، ترشحات زياد و درد در ناحيه پايين شكم بيان مي شود.
تمايل جنسي از دوران بلوغ تا مرحله ميانسالي افزايش مي يابد که اوج آن در سن 30 سالگي است . در ضمن با افزايش طول مدت ازدواج و تعداد فرزندان ميزان رسيدن به ارگاسم کمتر مي شود. همچنين سطح وضعيت رفاهي زندگي در رسيدن به ارگاسم تاثير مستقيم دارد.
در پايان به اين نکته توجه مي شود كه در شروع حاملگي به دليل نداشتن ترس از ايجاد بارداري ، ارگاسم و تحريک بيشتراست ؛ اما با افزايش سن حاملگي به لحاظ ترس از آسيب به جنين کمتر مي شود.
" گيتي ازگلي " ، عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي كه اين مطالب نتايج تحقيقات اوست پيشنهاد مي کند :" با توجه به وضعيت و اهميت خانواده در جامعه ايران و اين که رفع نيازهاي مشروع با توجه به اعتقادات ايرانيان بايد در چارچوب خانواده و به شکل صحيح صورت گيرد آمار نسبتا" بالاي مشکل به ارگاسم نرسيدن ، بايد نکته درخور تاملي براي برنامه ريزي مسئولان در جهت رفع خلاء موجود در آموزش روابط زناشويي قبل از ازدواج باشد. "
