۱۱ تیر ۱۳۸۹

بررسي عوامل كاهش ميل جنسي درمردان وزنان(دارو-خواب-هورمون تستوسترون-دانش مقاربتي-استرس)

* داروها -  پاره ای از داروها در کاهش فعالیت های جنسی تاثیر دارند و حتی می توانند ناتوانی جنسی ایجاد کنند. گروه های دارویی تاثیر گذار عبارتند از : داروی فشار خون بالا ، مدر (ادرار آور) ، داروهایی ضدهورمون مردانه ، داروهای بتابلوکرها ،  داروهای آرام بخش ، داروهای پایین آورنده چربی خون ، داروهای آنتی‌سایکوتیک ، ضد روانپریشی و ضد افسردگی . لذا کسانی که مشکل مقاربتی دارند قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک خود مشاوره نمایند .
* کمبود خواب -  هنگامی که انسان در سنین جوانی است ، میتواند از خواب خود برای یک مقاربت خوب و یا مواد دیگر بگذرد  . با افزایش سن این تعادل تغییر میکند و کمبود خواب میتواند نتیجه منفی در مقاربت داشته باشد . بعضی از بیماریها ، سر و صداهای محیط ، کافئین موجود در نوشیدنی ها ، داروها ، افسردگی ، مصرف الکل ، فشارهای عصبی و نگرانی های شدید موجب بی خوابی میشوند و آنها میتوانند بر روابط خوشایند مقاربتی تاثیر گذارند . وقتی روان انسان خسته باشد ، قدرت تصمیم گیری و تمایل انسان به خواسته هایش کاهش میابد . اگر شخصی کمبود خواب داشته باشد و بر بستر عشق برود در این بستر موفقیتی نخواهد داشت . علائم دیگر کمبود خواب میتواند شامل موارد ذیل باشد : کاهش قدرت تصمیم گیری ، گرسنگی کاذب ، تضعیف سیستم ایمنی بدن ، ضعف روحی ، کمبود تمرکز و گریه .
* سطوح هورمونی - تستوسترون مهم ترین محرک فیزیولوژیکی میل مقاربتی است . کاهش این هورمون نیز شدیدا بر میل مقاربتی تاثیر دارد .چرا که این هورمون ، رشد طبیعی آلت مردانه و حفظ صفات ثانویه را به عهده دارد . اگر میزان این هورمونها در بدن کاهش یابد در شخص ممکن است اضطراب ، افسردگی و نیز کاهش میل مقاربتی پدید آید . معمولا جوانها دچار کاهش تستوسترون نمی شوند اما میزان آن در بدن مردان، معمولاً با افزایش سن کاهش می یابد . هورمون‌های جنسی ، مخصوصا  آندروژن‌ها ، در انگیزش جنسی دخالت دارند و این پدیده به ‌ویژه در مردان بارزتر است . تستوسترون هورمونی است که در بدن مردها و زن ها وجود دارد و میزان آن در سحرگاه بیشتر است .
* دانش مقاربتی -  عدم تسلط بر دانش مقاربتی و یا اختلافات حل نشده ای در این مسیر ، میتواند میل مقاربتی  را کاهش دهد . معمولا در ارتباط مقاربتی مردها پیشتاز هستند اما رابطه جنسی یک جاده یک طرفه نیست . لذا برای اینکه مردها راهشان را در این جاده گم نکنند و وارد بیراهه نشوند خانومها نیز لازم است پیش قدم شوند و با برخورد تحریک آمیز سبب تحریک مرد شوند . رابطه مقاربتی تنها با حرکات فیزیکی خلاصه نمیشود و گفتار عاشقانه بسیار با اهمیت هست . رابطه مقاربتی در انسانها چنان رفتار جنسی خروس و مرغ نیست لذا در یک مقاربت آمادگی کامل لازم است . یک رابطه جنسی باید طوری باشد که در ذهن طرف مقابل خاطره ای خوشایند باقی گذارد لذا در اتمام مقاربت از همسر خود باید تشکر کرد و او را بهترین نامید که این خود سبب استحکام روابط زناشویی می شود . مشخصا  خانومها دیرتر به اوج لذت میرسند و گاهی این تصور پیش میاید که میل جنسی آقایان بیشتر است . میل مقاربتی مردان بیشتر از بانوان نیست و تنها  آقایان رک و راست تر هستند .
* استرس و مشکلات روحی - استرس در اشکال مختلف چنان مشکلات مالی ، چالش های شخصی یا خانوادگی و بسیاری از مسائل دیگر میتوانند بر این میل تاثیر گذارند . استرس‌ مزمن‌ می‌تواند در خیلی‌ از مشکلات‌ مربوط‌ به‌ تندرستی‌ چنان در آرتریت‌ ، مشکلات‌ گوارشی‌ ، آسم‌ ، اختلالات‌ غدد درون‌ریز ، بیماری‌ قلبی‌، و اختلال‌ کارکرد جنسی‌ نقش‌ بازی‌ کند. وضعیت روحی شخص نقش قابل توجه در زندگی جنسی ایفا می کند . شخص با بروز استرس قادر نبست که بر روی لذت و عشق خود تمرکز کند. بیشتر خانم ها با بروز استرس ، میل مقاربتیشان کاهش پیدا می کند ، اما بعضی از مردها از رابطه مقاربتی به عنوان راهی برای کاهش استرس بکار میبرند .
پایگاه اطلاع رسانی پزشکی پاراسات فهرستی از علل کاهش میل مقاربتی را در اختیار عام قرار داده است که توجه شما را به قسمتی از آن جلب میکنم :
علل کاهش میل جنسی در مردان:
اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر ، کم خونی (نادر) ، افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز ، چاقی (علت شایع) ، مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشکلات پروستات) ، کاهش هورمون جنسی تستوسترون ، یماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت ، افسردگی ، استرس ، خستگی و کار زیاد ، اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی ، گرایشات همجنس گرایانه ، ترس از عدم توانایی در ارضاء شریک جنسی ، استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده .
علل کاهش میل جنسی در زنان:
کم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان (شایع) ، اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر ، بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت ، پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی ، مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها ، ضد افسردگی ها ، کاهنده فشار خون و ضد حاملگی ، افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز ، افسردگی ، استرس ، خستگی و یا کار زیاد ، اضطراب ، تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی ، گرایش به همجنسان خود ، اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی ، شرایط زندگی دشوار(زندگی کردن در یک منزل مشترک یا والدین خود و یا والدین شریک زندگی) ، استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده .
دلایل مشترک در مردان و زنان:
* اضطراب عملکردی: چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناک و یا عدم رسیدن به ارگاسم را تجربه کرده باشند، از بیم تکرار آن ممکن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده شوند.
* افزایش آشنایی: عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یکدیگر با گذشت زمان کاهش می یابد.
* سرکوب کننده های میل جنسی: از قبیل تغییر در ظاهر فیزیکی (چاقی و یا لاغری)، بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.
* فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندک ، عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریک زندگی ، تکراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.
راهکارهای درمانی کاهش میل جنسی:
درمان برای هریک از اختلالات زمینه ای ، هورمون درمانی ، کنترل استرس ، مشاوره با کارشناسان مسایل زناشویی ، فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف ، رفع اختلافات و حل مشکلات، تنشها و رنجش ها ، افزایش صمیمت با شریک زندگی ، آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی ، در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی ، رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی ، ایجاد تنوع در نحوه و مکان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای ، اجتناب از بی تحرکی ، ایجاد اعتدال در کار و جنبه های دیگر زندگی