با وجودیکه مدتهای مدیدی از روز های ابتدائی انجام این قبیل
اعمال جراحی میگذرد, لیکن هنوز مسیر طولانی جهت تکامل و حصول
نتایج مورد انتظار وجود دارد. همچنین خطرات احتمالی که بر اثر
انجام این عمل جراحی گزارش گردیده است.., این روش را در زمره
روش های بسیار خطرناک جای داده است. لازم به ذکر است که انجمن
پزشکان متخصص مجرا و دستگاه تناسلی- ادراری( اورولوگ) آمریکا(
american urological association -AUA) خطر ناک و بی تاثیر بودن
این روش را تایید نموده و افراد مراجعه کننده را نیز از آن
منع می نماید
Penile Augmentation Surgery
The American Urological Association, Inc.® (AUA) considers
subcutaneous fat injection for increasing penile girth to be a
procedure which has not been shown to be safe or efficacious.
The AUA also considers the division of the suspensory ligament
of the penis for increasing penile length in adults to be a
procedure which has not been shown to be safe or efficacious.
Board of Directors, January 1994
Board of Directors, January 1995 (Reaffirmed)
Board of Directors, September 1995 (Revised)
Board of Directors, January 2001 (Reaffirmed
صحت این گفتار را می توانید در سایت http://www.auanet.org/
<http://webproxy3.servehttp.com/index.php?q=aHR0cDovL3d3dy5hdWFuZXQub3JnLw%3D%3D>
بررسی کنید
در ادامه به اختصار به چگونگی انجام این عمل جراحی می پردازیم
عمل جراحی افزایش درازای آلت تناسلی(surgical lengthening)
سازوکار اصلی این عمل جراحی در قطع رباط نگهدارنده آلت
تناسلی(suspensory ligaments) به بدن در انتهای آن می باشد. بر
اثر قطع این رباط ها قسمتی از آلت تناسلی که در داخل بدن
نهفته است بیرون آورده میشود... و بنابر این انتظار میرود
که تا حد چشمگیری در افزایش درازای آلت موثر باشد. اما بعد از
انجام این عمل جراحی می بایستی جهت جلوگیری از التیام
و باز یافت حالت پیشین رباط ها که منجر به بازگشت اندازه طولی
آلت تناسلی به میزان گذشته خود میگردد, از روشهای کششی بهره
جست تا طول اضافه شده حفظ گردد. بدون ایجاد حالت کششی آلت به
سمت خارج از بدن پس از عمل جراحی, و نگاه داشتن در همین حالت
نتایج حاصل گردیده پس از عمل کاملا محو خواهند شد. مسئله مهم
در این رابطه این است که نتایج حاصل گردیده پس از عمل تنها و
تنها در حالت استراحت(flaccid) آلت تناسلی به چشم میخورد و در
حالت نعوظ(erection) محسوس نمی باشد. بعلاوه بسیاری از موارد
گزارش شده است که به علت فیبروز(fibrosis) که منجر به سفت و
کوتاه شدن
بافت های درگیر می گردد, افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته
اند, پس از مدتی نه تنها درازای آلتشان به اندازه قبلی
بازگشته, بلکه در بسیاری از موارد به علت همان فیبروز بافتی
طول آلت در حالت نعوظ نیز کوتاه تر گردیده است.مدون ترین
تحقیقات در این رابطه بوسیله مجله الکترونیک مسائل جنسی(
electronic journal of human sexuality) به چاپ رسیده است. در
این پژوهش, از میان 58 مردی که از سنین 22 تا 67 سال برگزیده
شه بودند, طول آلت تناسلی پس از انجام
این عمل تنها از 13.71 سانتی متر به 14.47 سانتیمتر افزایش
پیدا نمود و این در حالیست که در 69% از افراد انتخاب شده
به هیچ عنوان نتایج مورد نظر بدست نیامد. بعلاوه, جدا از
ناتوانی این عمل جراحی برای افزودن درازای آلت تناسلی, دستکاری
رباط های مربوطه نیز عواقب خطرناک و بعضا جبران ناپذیری را در
پی دارد. از آن جمله می توان به کاهش وسیع زاویه نعوظ, مقدار
چرخش الت و آزادی تحرک آن در حالت نعوظ و همچنین کاهش مقاومت
آلت در برابر کشش, پارگی,ضربه و جراحت نام برد. از سوئی دیگر
میزان خطا و خطر حین انجام عمل جراحی در رابطه با خونریزی
داخلی و جراحت, خونریزی های پس از انجام عمل و حساسیت بیش از
حد آلت نسبت به ضربه و جراحت نیز از مضرات آن می باشد.
عمل جراحی افزایش قطر آلت تناسلی(girth augmentation)
با وجودیکه این روش دارای خطراتی مشابه با افزایش درازا می
باشد, این راهکار اندکی ازروش طول, کم خطر تر به نظر می رسد.
روش مورد استفاده در این عمل , سابقا از طریق راهکاری به نام
انتقال بافت چربی (fat transfer technique) انجام می گرفت. در
این راهکار سلولهای چربی از طریق مکش چربی یا liposuction از
قسمت پائین عضلات شکم(abs) یا بخش داخلی ران برداشته, سپس خالص
سازی گردیده و در راستای تنه آلت مابین بافت شق پذیر( erectile
tissue) و پوست بیرونی
آلت تزریق می شد. متاسفانه, این راهکار در اکثر قریب به اتفاق
موارد به علت بازجذب آهسته و مجدد چربی تزریق شده به بافت آلت
و بدن, با شکست مواجه می گردید. بعلاوه, انجمن جراحی پلاستیک و
زیبائی آمریکا(american society for aesthetic plastic surgery)
(ASAPS)..ضریب خطر نسبتا بالائی را برای این عمل جراحی , در
نظر گرفته وبه خاطر کارائی و امنیت نتیجه عمل برای بیمار, آنها
را مردود دانسته است. روش دیگر افزایش قطر آلت تناسلی مردانه,
که می توان آنرا جایگزین راهکار اتقال بافت چربی(fat transfer)
دانست, پیوند بافت داخلی و خارجی پوست , جهت افزایش قطر اندازه
آلت(dermal graft augmentation) می باشد. در این روش نوار باریکی
از بافتی که دارای تمامی لایه های پوستی و چربی های زیر
پوستی(subcutaneous) از زیر صفحات گلوتیال(gluteal) در عضلات مربوط
به باسن( هر کدام از عضلات باسن را به نام گلوتئوس(gluteus) می
خوانند که بزرگترین آنها به نام gluteus maximus می باشد....
برداشته شده و هر کدام به یک سمت آلت داخل می گردند. به این
علت که این نوار ها با ضریب اطمینان, دقت ئ تسلط بیشتری در
مکانهای مربوطه وارد می گردند و باف چربی در حال انتقال کمتر
دچار آسیب دیدگی و له شدگی می شود, اثرات پیش بینی شده تا
حدی از روش قبلی با دوام تر و پایاتر می باشند. با این وجود
همچنان مشکلات و عواقب وخیمی, در صورتیکه قطعات پیوند شده
نتوانند زنده بمانند روی خواهد داد که از آن زمره می توان به
بدشکلی ها, کجیها, قوس دار شدن طول آلت تناسلی آلت(curvature) و
عدم تناسب (asymetry) اشاره نمود. بر اساس تحقیقات انجام گرفته
توسط مجله الکترونیک مسائل جنسی که به آن اشاره گردید, روشهای
مربوط به افزایش قطر آلت تناسلی , اندکی قابل اطمینان تر, بی
خطر تر, و اثر بخش تر از روشهای افزایش درازای آلت می باشد.
در افراد مورد آزمایش در این تحقیقات , قطر آلت تناسلی در
حالت استراحت(flaccid) به طور متوسط از 7.87 به 10.41 سانتی متر
افزایش یافته و این در حالیست که قطر آلت ایشان در حالت نعوظ
از 10.41 به 12.19 سانتی متر افزایش پیدا کرده است. بنا براین
همانگونه که مشاهده می نمائید , افزایش, بیشتر در حالت
استراحت(flaccid) گزارش گردیده است. در آخر متذکر می شویم که,
با وجود تمامی این راه کار ها و روشها, به علت خطرات بسیار
موجود در این قبیل اعمال جراحی, انجمن ارولوگ های آمریکا(AUA)
به هیچ عنوان هیچ یک از این اعمال جراحی را مطمئن, بی خطر,
موثر و تایئد شده ندانسته و استفاده کردن از این روشها را منع
میکند.
