۹ تیر ۱۳۸۹

آي يودي يك وسيله كوچك حاوي مس است كه براي جلوگيري ازحاملگي داخل رحم گذاشته مي شود

آي يودي يك وسيله كوچك حاوي مس است كه در داخل رحم گذاشته مي شود و تا ده سال از بارداري پيش گيري مي كند. ارائه اين روش توسط ماما و پزشك و يا كاركنان بهداشتي آموزش ديده انجام مي شود.
 

مكانيسم عمل :

1-ايجاد التهاب در حفره رحم و صدمه به اسپرم

2-اختلال در حركات لوله هاي رحمي و جلوگيري از انتقال اسپرم و رسيدن آن به تخمك

ميزان اثر :


ميزان اثر آي يو دي در حدود 2/99% مي باشد .

مزايا :


· ميزان اثر بالا .

· قابليت برگشت باروري بلافاصله پس از خروج IUD.

· طولاني اثر بودن پيشگيري از بارداري در اين روش ( 10 سال ) .

· نياز نداشتن به يادآوري روزانه.

· تاثير نداشتن بر شيردهي.

· نداشتن آثار و عوارض هورموني .

· قابل استفاده در اوائل دوران يائسگي.

· تداخل نداشتن با تماس جنسي.

· تداخل نداشتن با مصرف داروها .

معايب :


§ كار گذاري و خروج بايدتوسط فرد دوره ديده انجام شود .

§ خروج خودبخودي .

§ عدم پيشگيري از انتقال بيماريهاي منتقله از راه تماس جنسي.

§ لزوم معاينه دوره اي.



عوارض شايع و نحوه برخورد با آنها :


1) افزايش خونريزي ودرد هنگام قاعدگي : به فرد آگاهي داده مي شود كه اين مشكل در 3-2 ماه پس از گذاشتن IUD رفع خواهد شد . در صورت نياز به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود .

2) خونريزي نامنظم و لكه بيني : به فرد آگاهي لازم داده شود كه اين مشكل در 3-2 ماه برطرف خواهد شد . اگر مشكل پس از اين مدت بهبود نيافت و ادامه داشت ، به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود .

3) افزايش ترشحات رحمي : در صورت افزايش ترشح از رحم به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود.


عوارض غير شايع و نحوه برخورد با آنها :


در 20 روز اول كارگذاري، بيماري التهابي لگن ممكن است مشاهده شود . در صورت بروز اين مشكل به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود .

موارد منع مصرف مطلق :


§ شك يا اطمينان به حاملگي.

§ نقص سيستم ايمني .

§ اختلالات انعقادي.

§ سابقه بارداري خارج رحمي.

§ شك به وجود بدخيمي رحم يا دهانه رحم و يا قطعيت وجود آن .

§ نداشتن سابقه زايمان.

§ سل لگني.



موارد منع مصرف نسبي :


§ سابقه عفونت لگني بدون بستري در بيمارستان

§ چند همسري و يا داشتن شركاي جنسي متعدد

§ عفونت رحمي پس از زايمان و يا سقط عفوني در 3 ماه گذشته


در موارد منع مصرف نسبي به مركز بهداشتي درماني مراجعه شود.



زمان شروع استفاده از IUD :


1-در زمان قاعدگي: با توجه به اطمينان از باردار نبودن در اين زمان و به علت راحت بودن كارگذاري IUD در 5 روز اول قاعدگي گذاشته مي شود.(خونريزي و درد ناشي از گذاشتن IUD با خونريزي و درد ناشي از قاعدگي پوشيده خواهد شد .)

2- پس از زايمان (طبيعي و سزارين ) : كوتاهترين زمان براي استفاده از IUD ،6 هفته پس از زايمان طبيعي يا سزارين است و در ضمن شيردهي مانع گذاشتن IUD نمي باشد و اثري بر شيردهي ندارد .

3-پس از سقط يا كورتاژ : پس از سقط يا كورتاژ كمتر از 12 هفته و به شرط عفوني نبودن آن ،مي توان در 5 روز اول پس از سقط IUD را گذاشت . در موارد سقط بالاي 12 هفته ،بايد پس از 6 هفته و پس از بررسي ها و پيگيري ها ي لازم كه در مركز بهداشتي درماني انجام مي شود ، اقدام به استفاده از IUD نمود .

4-در مادران شيردهي كه قاعدگي آنها بر نگشته است : در اين مورد مي توان پس از 6 هفته و با به همراه داشتن آزمايش بارداري منفي و اطمينان از عدم بارداري اقدام به گذاشتن IUD كرد .


كليه موارد مشاوره نهايي و گذاشتن IUD در مركز بهداشتي درماني و توسط ماماي مركز انجام مي شود .


هشدار :

در صورت تاخير قاعدگي ، جهت تعيين وضعيت بارداري به مركز بهداشتي درماني مراجعه شود.